یک مطالعه جدید به سرپرستی "نوید اختر" دانشمند ایرانی مقیم آلمان نشان می‌دهد که استقرار توربین‌های بادی بسیار زیاد می‌تواند قدرت باد را کاهش دهد و میزان تولید مزارع بادی می‌تواند بین ۲۰ تا ۲۵ درصد کاهش یابد.
نیروی باد به طور فزاینده‌ای در حال تبدیل شدن به یک منبع قابل احترام برای تولید انرژی تجدیدپذیر با مزارع بادی در سراسر جهان است. اما اکنون بنا بر یک مطالعه جدید اگر بخواهیم از مزارع بادی بیشترین بهره را ببریم، احتمالا نباید توربین‌های بادی زیادی به کار ببریم.
گروهی به سرپرستی دکتر “نوید اختر” از مرکز “هلمهولتز هرئون”(Helmholtz Hereon) دریافتند که سرعت وزش باد در پایین‌دست مزارع بادی با توجه به نزدیکی توربین‌های بادی به یکدیگر به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد.
این مطالعه نشان می‌دهد که این اثر ترمز مانند منجر به ایجاد الگوهای کم باد در مقیاس بزرگ می‌شود که در میانگین سرعت باد قابل مشاهده است. محققان متذکر می‌شوند که میزان تولید نیروگاه‌های بادی همسایه می‌تواند در اثر این موضوع بین ۲۰ تا ۲۵ درصد کاهش یابد.
“نوید اختر” و همکارانش با استفاده از مدل رایانه‌ای “COSMO-CLM” که سرویس‌های هواشناسی نیز از آن استفاده می‌کنند، سرعت باد در دریای شمال را در دوره ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷ محاسبه کردند که طیف وسیعی از شرایط مختلف آب و هوایی را پوشش می‌دهد.
محققان گفتند: نتایج به وضوح نشان می‌دهد که ما با الگوی مقیاس کاهش سرعت باد روبرو خواهیم شد.
“اختر” توضیح داد: مدل‌های متداول جریان برای تجزیه و تحلیل مزارع بادی دارای تفکیک مکانی بسیار بالایی هستند، اما فقط در یک دوره کوتاه مدت به یک میدان بادی نگاه می‌کنند. علاوه بر این، اینها نمی‌توانند برای تعیین چگونگی تغییر جریان هوا در یک نیروگاه بادی در یک منطقه بزرگ استفاده شوند.
آنچه “اختر” و همکارانش نتیجه گرفتند، وجود نگرانی در صورت نزدیک ساختن توربین‌های بادی به یکدیگر بود.
مهندسان مزارع بادی باید بهینه‌سازی کارایی و کاهش هزینه‌های بهره‌برداری و تأثیر این مزارع بر محیط زیست را در نظر داشته باشند و به اینکه توربین‌ها در چه مسافتی از یکدیگر مستقر می‌شوند توجه ویژه داشته باشند و برای آن برنامه‌ریزی کنند.
این مطالعه در مجله Nature Scientific Reports منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران