یک فیزیکدان انگلیسی استدلال می‌کند که با سرعت کنونی، نیمی از جرم زمین طی ۱۵۰ سال به جرمی از اطلاعات دیجیتال تبدیل خواهد شد!
“ملوین وپسون” یک فیزیکدان بریتانیایی مقاله جدیدی را منتشر کرده است که در آن استدلال می‌کند که با سرعت فعلی تولید اطلاعات دیجیتال، تا سال ۲۲۴۵ نیمی از جرم زمین به جرمی از اطلاعات دیجیتال تبدیل می‌شود و اطلاعات دیجیتال را به پنجمین حالت ماده تبدیل می‌کند.
این مقاله با عنوان “مصیبت اطلاعات” نگاهی باز به چگونگی پردازش اطلاعات دارد.
“ملوین وپسون” فیزیکدان دانشگاه “پورتسموث” می‌گوید: اطلاعات به عنوان یک مفهوم ریاضی چگونه می‌تواند فیزیکی باشد؟ با کمال تعجب، این اصل که از لحاظ نظری منطقی است، اکنون به صورت تجربی به اثبات رسیده است.
“وپسون” در ادامه توضیح داد که چرا فکر می‌کند اطلاعات دیجیتال پنجمین حالت ماده خواهد شد.
وی می‌گوید: اگرچه اطلاعات و داده‌ها در قالب‌های مختلفی از جمله اطلاعات آنالوگ، اطلاعات رمزگذاری شده بیولوژیکی دی‌ان‌ای و اطلاعات دیجیتال ظاهر می‌شود، اما اساسی‌ترین شکل آن، بیت دیجیتال باینری است، زیرا می‌تواند با موفقیت تمام اشکال موجود اطلاعات را نمایش دهد یا کپی کند. بیت دیجیتال باینری همچنین برای پردازش کوانتوم معتبر است و کیوبیت‌ها خروجی نهایی یک رایانه کوانتومی هستند که باز هم در قالب دیجیتال باینری است.
“وپسون” حتی تا آنجا پیش رفته که حدس می‌زند ماده تاریکی که کهکشان‌ها را در کنار هم نگه می‌دارد نیز می‌تواند از اطلاعات تشکیل شده باشد. وی ادعا می‌کند از آنجا که ما بیش از ۶۰ سال است به شکل ناموفق در تلاش برای درک ماهیت ماده تاریک هستیم، به خوبی نشان می‌دهد که ماده تاریک می‌تواند ساخته شده از اطلاعات باشد.
وی اظهار داشت: اگر اصل برابری یا هم‌ارزی جرم-انرژی-اطلاعات صحیح باشد و اطلاعات واقعاً جرم داشته باشند، یک جهان اطلاعات دیجیتالی حاوی مقدار زیادی از آن خواهد بود و شاید ماده تاریک نیز از اطلاعات ساخته شده باشد.
این نظریه بسیار غیرمحتمل به نظر می‌رسد، اما آنچه “وپسون” می‌گوید این نکته جالب توجه را برجسته می‌کند که ما در حال تولید بی‌رویه چه میزان از اطلاعات دیجیتال هستیم. “وپسون” می‌گوید ما در آینده نزدیک آنقدر محتوای دیجیتالی تولید می‌کنیم که تعداد بیت‌های تولید شده برابر با تمام اتم‌های کره زمین خواهد شد.
وی می‌افزاید: بنابراین سوال این است که این اطلاعات را از کجا ذخیره می‌کنیم؟ این یک زنگ هشدار برای صنایع اطلاعاتی بزرگ، غولهای اینترنتی، شرکت‌های فناوری پیشرفته، تحقیقات انرژی و تحقیقات زیست محیطی است. من این را یک بحران نامرئی می‌نامم، زیرا امروز واقعاً یک مسئله نامرئی است، اما پیش‌بینی‌ها داستان متفاوتی را نشان می‌دهد. “
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران