دانشمندان موفق به بازسازی آب و هوای سیاره‌های مشتری و زحل در آزمایشگاه شدند.
محققان با استفاده از فشار بالا و امواج لیزر موفق به بازسازی باران هلیوم شدند که تصور می‌شود در سیاره‌های مشتری و زحل می‌بارد.
بخش زیادی از جو این سیارات گازی بزرگ از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. مدت‌هاست دانشمندان پش‌بینی کرده‌اند که تحت چنین شرایطی هلیوم به شکل قطرات باران درآمده و بر روی سطح سیاره سقوط می‌کند اما انجام آزمایشات برای بررسی آنها دشوار بوده است.
اکنون به لطف محققان دانشگاه روچستر(Rochester)، برکلی(UC Berkeley)، آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور(Lawrence Livermore) و کمیسیون انرژی‌های جایگزین و انرژی اتمی فرانسه این شرایط جوی و باران هلیومی این سیارات درون آزمایشگاه بازسازی شده است.
دانشمندان ابتدا با استفاده از سلول سندان الماس(DAC) که وسیله‌ای برای ایجاد فشار بالا است ترکیبی از هلیوم و هیدروژن را به اندازه‌ی ۴۰ هزار برابر فشار جو زمین فشرده کردند. سپس به آن لیزر پرقدرت شکلیک کردند که باعث ایجاد موج‌هایی قوی شد که این ماده را بیشتر فشرده می‌کرد. این ترکیب تا دمایی بین چهار هزار ۴۲۵ تا ۹ هزار و ۹۲۵ درجه‌ی سانتی‌گراد گرم شد.
سپس زمانی که محققان بازتاب سیگنال‌های به دست آمده را بررسی کردند مشاهده کردند که رسانایی الکتریکی در برخی نقاط به سرعت در حال تغییر است. این بدان معناست که هلیوم و هیدروژن در حال جدا شدن از هم هستند و در نتیجه هلیوم‌ها به یکدیگر متصل شده و تبدیل به قطراتی می‌شوند و در میان هیدروژن‌ها قرار می‌گیرند. درست همانطور که دانشمندان پیش‌بینی کرده بودند این قطرات سنگین مانند باران فرو می‌ریزند
گیلبرت کالینز(Gilbert Collins) نویسنده‌ی اصلی این مقاله می‌گوید: آزمایشات ما نشان می‌دهد که قطرات هلیوم به شکل باران بر روی سطح مشتری و زحل می‌ریزند. این تحقیقات به ما در درک بهتر ماهیت و تکامل مشتری کمک می‌کند سیاره‌ای که مدت‌ها از سیاره ما در برابر اجرام فضایی محافظت کرده است.
هلیوم تنها ماده‌ی عجیبی نیست که به صورت باران بر سطح سیارات دیگر می‌بارد. ستاره‌شناسان پیش از این شواهدی از بارش سنگ، الماس، یاقوت، آهن یا اکسید تیتانیوم نیز یافته‌اند.
این مقاله در مجله‌ی Nature به چاپ رسیده است.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران