بتازگی دانشمندان موسسه علوم طبیعی با تجزیه و تحلیل داده‌های به دست آمده از آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما، موفق به کشف یک کهکشان باستانی ماریپیچی شکل شده‌اند که تنها ۱.۴ میلیارد سال پس از بیگ بنگ به وجود آمده است.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، کهشان‌های مارپیچی دارای ساختارهای داخلی مشخصی از جمله برآمدگی ستاره‌ای، قرص و بازوهای مارپیچی هستند اما زمان تشکیل این ساختارها موضوعی ناشناخته است. دانشمندان در این باره گفتند، این کهن‌ترین کهکشان مارپیچی در نوع خود است که تاکنون مشاهده شده و می‌تواند به سوالات زیادی پاسخ دهد.
“تاکافومی تسوکویی” دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه “SOKENDAI” ژاپن و نویسنده اصلی مقاله گفت: «هیجان زده‌ام زیرا هرگز شاهد چنین مدارک واضحی از چرخش قرص، ساختار مارپیچ و ساختار توده متمرکز در کهکشان دوردست نبودم. کیفیت داده‌های آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما به قدری خوب بود که من توانستم جزئیات زیادی را مشاهده کنم و به نوعی حس کنم که این کهکشان در نزدیک من است.»
کهکشان راه شیری، کهکشانی مارپیچی است. تقریباً ۷۰ درصد کهکشان‌های جهان مارپیچ هستند. مطالعات قبلی نشان داده که اگر تاریخ جهان را بررسی کنیم درمی‌یابیم که تعداد کهکشان‌های مارپیچی در طول تاریخ کیهان به سرعت کاهش یافته است.
کهکشان‌های مارپیچی چه زمانی تشکیل شده‌اند؟
دانشمندان متوجه یک کهکشان به نام “BRI ۱۳۳۵-۰۴۱۷ ” در آرشیو علمی آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما شدند. این کهکشان که تقریباً ۱۲.۴ میلیارد سال پیش به وجود آمده، میزبان مقدار زیادی گرد و غبار بود و نور ستاره‌های خود را پنهان می‌کرد که این امر مطالعه دقیق این کهکشان را سخت می‌کرد. از آنجا که آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما می‌توانست انتشار رادیویی یون‌های کربن این کهکشان را تشخیص دهد، دانشمندان توانستند دریابند درون این کهکشان چه می‌گذرد. آنها دریافتند که ساختار مارپیچی کهکشان از مرکز آن تا لبه ۱۵ هزار سال نوری گسترش یافته است. ماده بین ستاره‌ای این کهکشان از نظر جرم تقریباً برابر با مادۀ بین ستاره‌ای کهکشان راه شیری است.
“تسوکویی” گفت: از آنجا که BRI ۱۳۳۵-۰۴۱۷ یک جسم بسیار دور است، در این رصد ما قادر به مشاهده لبه واقعی کهکشان نبودیم. در اینجا، یک سوال مطرح می‌شود و آن این است که چگونه این ساختار مارپیچی مشخص تنها ۱.۴ میلیارد سال پس از بیگ‌بنگ شکل گرفته است؟ دانشمندان برای پی بردن به پاسخ این سوال، چندین دلیل احتمالی را در نظر گرفتند و اظهار کردند که علت آن می‌تواند تعامل آن با یک کهکشان کوچک باشد.
از آنجا که این کهکشان به طور فعال در حال تشکیل ستارگان است، دانشمندان دریافتند که گاز قسمت خارجی کهکشان از نظر گرانشی ناپایدار است و این امر برای تشکیل ستاره مناسب است. دانشمندان خاطرنشان کردند “BRI ۱۳۳۵-۰۴۱۷” نقش مهمی در مطالعه تکامل شکل کهکشان در طول تاریخ طولانی کیهان خواهد داشت. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Science منتشر شده است.
منبع: سایت علمی بیگ بنگ