پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، یک اکوسیستم بزرگ میکروبی را در زیر زمین کشف کرده‌اند که بدون نیاز به انرژی خورشید رشد می‌کند.
، برخوردهای خشونت‌آمیز قاره‌ای و فوران آتشفشان، موضوعاتی نیستند که معمولا با شرایط راحت زندگی در ارتباط باشند. در هر حال، پژوهشی که در “دانشگاه تنسی”(University of Tennessee) آمریکا انجام شده است، یک اکوسیستم بزرگ میکروبی را در عمق زمین آشکار کرده که با مواد شیمیایی تولید شده طی این فاجعه‌های تکتونیکی تامین می‌شود.
هنگامی که صفحات اقیانوسی و قاره‌ای با یکدیگر برخورد می‌کنند، یک صفحه به سمت پایین و یک صفحه به سمت بالا می‌رود و مملو از آتشفشان می‌شود. این فرآیند اصلی است که عناصر شیمیایی به واسطه آن، میان سطح زمین و فضای داخلی جابه‌جا می‌شوند و نهایتا دوباره به سطح زمین بازمی‌گردند.
“مارتین دی مور”(Maarten de Moor)، از پژوهشگران این پروژه گفت: مناطق فرورانش، محیط‌های جذابی هستند که به تولید کوه‌های آتش‌فشانی می‌پردازند و به عنوان درگاه‌هایی برای حرکت کربن میان فضای داخلی و خارجی زمین عمل می‌کنند.
به طور معمول تصور می‌شود که این فرآیند به دلیل فشار و درجه حرارت بسیار بالا، فاقد شرایط زندگی است. اگرچه در شرایط ناملایمی که گوشته و پوسته زمین با یکدیگر ادغام می‌شوند و گدازه را پدید می‌آورند، تقریبا زندگی وجود ندارد اما دانشمندان در دهه‌های اخیر دریافته‌اند که میکروب‌ها در اعماق پوسته زمین قرار گرفته‌اند.
این موضوع، امکان کشف فعل و انفعالات بیولوژیکی را فراهم می‌کند که با فرآیندهای تکتونیکی اعماق زمین رخ می‌دهند.
پژوهشگران نشان داده‌اند که یک اکوسیستم وسیع میکروبی، کربن، گوگرد و آهن تولیدشده طی فرورانش صفحه اقیانوسی زیر کاستاریکا را می‌خورد. آنها این نتایج را با نمونه‌برداری از جوامع میکروبی زیر سطح زمین به دست آورده‌اند که روی سطح چشمه‌های طبیعی آب گرم آمده‌اند.
پژوهشگران دریافتند که این اکوسیستم میکروبی، مقدار زیادی از کربن تولید شده طی فرورانش را جذب می‌کند که در غیر این صورت، به سوی جو می‌گریزد. این فرآیند، به کاهش ۲۲ درصدی مقدار کربنی منجر می‌شود که به گوشته منتقل می‌شود.
“پیتر بری”(Peter Barry)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این کار نشان می‌دهد که کربن ممکن است اکوسیستم بزرگی را تغذیه کند که بدون ورودی از انرژی خورشید وجود دارد. این بدان معناست که زیست‌شناسی ممکن است ریزش کربن به درون گوشته و بیرون از آن را تحت تاثیر قرار دهد. این موضوع، دانشمندان را وادار می‌کند تا طرز فکر خود را در مورد چرخه کربن طی مقیاس‌های زمانی زمین‌شناسی تغییر دهند.
پژوهشگران دریافتند که این میکروب‌ها موسوم به “chemolithoautotrophs” به خاطر رژیم غذایی منحصر به فرد خود، کربن زیادی را جدا می‌کنند که به آنها امکان می‌دهد تا انرژی را بدون نور خورشید جذب کنند.
“کارن للوید”(Karen Lloyd)، از پژوهشگران این پروژه گفت: میکروب‌های موسوم به chemolithoautotrophs، برای ساختن بدن خود، از انرژی‌های شیمیایی استفاده می‌کنند. آنها مانند درختان هستند اما به جای نور خورشید، مواد شیمیایی را به کار می‌برند. این میکروب‌ها، از مواد شیمیایی موجود در منطقه فرورانش استفاده می‌کنند تا بنیان یک اکوسیستم بزرگ را تشکیل دهند. این اکوسیستم، مانند یک جنگل وسیع است که زیر زمین قرار دارد.
این پژوهش، در مجله “Nature Geoscience” به چاپ رسید.
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران