محققان نانوحسگری ساختند که می‌توان با آن سیگنالینگ عصبی را به‌صورت زنده رصد کرد که این قابلیت به تشخیص بیماری‌های عصبی کمک شایانی می‌کند.
هر حرکتی در بدن انسان به نوعی توسط سیگنال‌های مغز تنظیم می‌شود. محققان دانشگاه نورث‌وسترن نوع جدیدی از نانوحسگر را ایجاد کرده‌اند که به دانشمندان امکان می‌دهد ارتباط بین مغز و بدن را در زمان واقعی رصد کنند.
هدر کلارک، با همکاری محققانی از دانشگاه کالیفرنیا یک نانوحسگر مبتنی بر DNA تولید کردند که یک انتقال دهنده عصبی خاص، به نام استیل کولین را تشخیص می‌دهد. این حسگر به محض تولید و آزاد شدن این ماده از سلول‌ها آن را شناسایی می‌کند.
محققان یافته‌های خود را در قالب مقاله‌ای در نشریه Proceedings of the National Academy of Science منتشر کردند.
موناگان می‌گوید: «از نظر درک رابطه بین مغز و بدن، بسیار مهم است که وقتی عصب‌ها در حال برقراری ارتباط هستند و سیگنال‌هایی را ایجاد می‌کنند، بتوان این سیگنال‌ها را تشخیص داد.»
درک این ارتباط به ویژه هنگام بروز مشکل در آن‌ها بسیار مهم است. بیماری‌هایی مانند پارکینسون نتیجه تخریب سلول‌های عصبی و از بین رفتن ارتباطات بین مغز و بدن است.
یک رشته پزشکی رو به رشد که به‌عنوان بیوالکترونیک شناخته می‌شود، به‌دنبال استفاده از تحریک عصبی بسیار خاص برای درمان این نوع بیماری‌های عصبی است.
موناغان می‌گوید: «اگر قرار است از تحریک عصبی به‌عنوان دارو استفاده کنید، نیاز به بازخوانی میزان تحریک دارید. توسعه این نانوحسگر، شرایط بازخوانی انتقال دهنده عصبی استیل کولین را فراهم می‌کند.»
این نانوحسگر از یک بخش فلورسنت تشکیل شده است که در حضور استیل کولین می‌درخشد و در موش‌های زنده و در زمان واقعی دیده می‌شود.
کلارک، موناگان و همکارانشان با استفاده از میکروسکوپ‌های قدرتمندی که در دانشگاه نورث‌وسترن قرار دارد، برای رصد درخشش نشانگرهای فلورسنت با فعال شدن انتقال‌دهنده عصبی استفاده کردند.
توسعه این نانوحسگر فقط آغاز کار است و محققان امیدوارند در آینده حسگرهای قوی‌تری نیز ایجاد کنند.
کلارک می‌گوید: «این نانوحسگر، ابزاری است که محققان می‌توانند برای پاسخ به سوالات اساسی در مورد سیگنالینگ بیوشیمیایی در بدن استفاده کنند. من به‌عنوان یک دانشمند، توسعه ابزارهای جدید و انجام انواع تحقیقات بین رشته‌ای که می‌‌تواند تأثیر واقعی در جهان داشته باشد، را دوست دارم.»